1- عبدالله بن سنان گوید: از امام صادق علیه السلام شندیم که می‌فرمودند: (قبر حسین بن علی علیهما السلام بیست ذراع در بیست ذراع مکسرا باغی از باغهای بهشت و محل صعود ملائکه به آسمان است و هیچ یک ملک مقرب و نبی مرسلی نیست مگر آنکه از خداوند می‌خواهد تا آن حضرت را زیارت کند پس گروهی از آنها (برای زیارت) پایین می‌آیند و فوجی بالا می‌روند)(1) 2- فضل بن یحی از پدرش از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که حضرت فرمودند: زیارت کنید کربلا را و آن را ترک نکنید همانا زمین کربلا بهترین اولاد انبیا را در بر دارد گرفته است. آگاه باشید که ملائکه هزار سال قبل از اینکه جدم حسین علیه السلام در آنجا دفن شود کربلا را زیارت کردند پس بکوش ای یحیی که جایت در آنجا خالی نماند (2) 3- امام صادق علیه السلام فرمودند: زمین کعبه (به خود افتخار کرد و) گفت: کیست مانند من ! در حالی که خداوند خانه خویش را بر روی من بنا نمود و مردم از راههای دور به جانب من می‌آیند و من حرم خدا و محل امن او شده ام. پس خداوند به او وحی نمود که ساکت باش سوگند به عزت و جلالم که فضیلت تو در مقایسه با آنچه به زمین کربلا عطا نموده ام نیست مگر به مقدار رطوبتی که یک سوزن به هنگام فرو رفتن در دریا به خود می‌گیرد و اگر خاک کربلا نبود تو را فضیلت نمی‌دادم و اگر نبود آن کسی که سرزمین کربلا او را در بر گرفته ترا نمی‌آفریدم و آن « خانه » را که به آن می‌بالی نمی‌آفریدم. پس آرام خاموش سر بزیر متواضع خاضع و خاشع باش. هرگز به زمین کربلا فخر فروشی مکن و گر نه تو را در زمین فرو می‌برم و در آتش جهنم سرنگونت می‌نمایم (3) علامه بحر العلوم در قصیده معروف خود به این حدیث اشاره کرده می‌فرماید: از حدیث (مفاخره) کعبه و کربلا برتری رتبه و شان کربلا ظاهر شد (4) 4- امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: خداوند متعال بیست و چهار هزار سال پیش از خلقت کعبه زمین کربلا را آفرید و آن را مقدس و مبارک قرار داد. پیش از آنکه خداوند موجودات را خلق نماید این زمین پاک و پاکیزه و مبارک بود و همیشه اینطور خواهد ماند تا اینکه خداوند آن را بهترین زمین در بهشت و بهترین منزل و مسکنی که اولیایش را در بهشت در آن ساکن می‌گرداند قرار دهد (5) 5- امام صادق علیه السلام فرمودند: حضرت امیر المومنین علیه السلام از شهر خارج شده با عده ای سیر می‌کردند. یکی دو میل به کربلا مانده آن جناب از رفقای خود پیشی گرفت و خود را به قتلگاه شهدا رسانید. سپس فرمود: دویست پیامبر و دویست وصی پیامبر سبط در اینجا از دنیا رفته اند که همگی بدست پیروانشان شهید شده اند. پس آن بزرگوار در حالی که سوار بر قاطر خود بودند پا از رکاب خارج کرده در آنجا طواف می‌کردند و می‌خواندند: محل پیاده شدن سواران و بر زمین افتادن شهیدانی است که از گذشتگان کسی از آنها جلو نیفتاده و از آیندگان کسی به مقام آنها نخواهد رسید(6) 6-ابوهاشم جعفری گوید: من و محمد بن حمزه به خدمت ابوالحسن امام هادی علیه السلام وارد شدیم که از آن حضرت به خاطر بیماری که داشت عیادت کنیم. پس آن جناب به ما فرمودند: عده ای را با خرج من به حائر بفرستید (که برای من دعا کنند). چون از نزد آن بزرگوار بیرون رفتیم محمد بن حمزه به من گفت: آن حضرت می‌فرمایند: عده ای را به حائر حسینی بفرستیم در صورتی که خود بمنزله آن کسی است که در حائر است ! ابوهاشم گوید: من برگشتم و سخن او را بازگو کردم آن جناب فرمودند: اینگونه نیست که او می‌گوید همانا (دعای من مستجاب است لکن) برای خداوند مواضعی است که دوست دارد در آنجا عبادت شود و حائر حسین علیه السلام از آن محلها ست (7) مرحوم ابن قولویه دو حدیث دیگر به همین مضمون – با تفصیل بیشتری – از امام هادی علیه السلام روایت کرده است. (8) 7- امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا خاک حائر حضرت حسین علیه السلام شفاء از هر درد و امان از هر خوفی می‌باشد.(9) 8- امام صادق علیه فرمودند: سجده بر تربت قبر حضرت حسین علیه السلام تا (طبقه) هفتم زمین نورافشانی می‌کند و کسی که تسبیح تربت با او باشد جزء تسبیح گویان نوشته می‌شود اگر چه با آن تسبیح نگوید. (10) غیر از آنچه گذشت احادیث بسیاری در فضیلت زمین کربلا و تربت حسینی و استشفا از آن و کیفیت اخذ و نگهداری تربت و ادعیه مربوط وارد شده است که جمع آنها کتابی مستقل می‌شود و ما نمونه ای از آنها را بطور خلاصه یادآور می‌شویم. برا تحقیق و آشنایی بیشتر می‌توانید به مصادر مراجعه فرمائید: (11) 1- زمین کربلا اشرف از کعبه است. 2- این زمین را خداوند24 هزار سال پیش از کعبه آفرید و آن را مبارک و پاکیزه قرار داد. 3- پیش از شهادت آن سرور دویست نبی و دویست وصی و دویست سبط – که همگی شهید شده اند – در آن سرزمین دفن شده اند. 4- این زمین همیشه مبارک و پاکیزه بوده و خواهد بود بلکه پاک ترین بقعه روی زمین و حرمت آن از همه جا بیشتر است. 5- باغی از باغهای بهشت است. 6- بهترین زمین در بهشت و بهترین منزل و مسکنی خواهد بود که اولیاء خدا در بهشت در آن ساکن می‌شوند. ماخذ این موارد از احادیث گذشت. 7- همانطور که ستاره درخشان [ زهره ] در بین ستارگان برا ی اهل زمین می‌درخشد زمین کربلا در بین باغهای بهشت می‌درخشد و چشمان همه اهل بهشت را خیره می‌کند و آن زمین ندا می‌کند: (منم آن زمین مقدس پاک و مبارکی که جسد حضرت سید الشهدا و سید جوانان اهل بهشت را در بر دارم)(12) 8- دفن کردن میت در آن سرزمین سبب می‌شود بدون حساب داخل بهشت گردد. مرحوم نوری در چندین خواب در فضیلت مدفون شدن در زمین کربلا و عظمت تربت سید الشهدا علیه السلام نقل کرده است از آن جمله: از استاد کل علامه بهبهانی نقل می‌کند که گفت: حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را در خواب دیدم عرض کردم:ای سید و مولای من آیا از کسی که در جوار شما دفن شده سؤال می‌کنند؟ فرمودند: کدام ملک جرئت دارد که از او سؤال کند ؟! (13) 9- هرگاه ملائکه بهشت به زمین نازل شوند حور العین از آنها خواهش می‌کنند تا تسبیح و تربت قبر حسین علیه السلام را برای آنها هدیه ببرند.(14) 10- مستحب است حنوط میت را با تربت آن سرور مخلوط کنند و چون او را در قبر می‌گذارند همراه او تربت دفن نمایند و در مقابل صورتش بگذارند. (15) 11- مستحب است سجده کردن بر آن تربت مقدس که در احادیث وارد شده حجابهای هفتگانه را پاره می‌کند (16) 12- سجده ای که بر تربت قبر حسین علیه السلام انجام پذیرد تا زمین هفتم نورافشانی می‌کند (16) 13- به کسی که تسبیح تربت با او باشد ولو تسبیح نمی‌گوید به او ثوابش داده می‌شود و جزء تسبیح گویان نوشته می‌شود.(17) 14- خوردن خاک و گل حرام و مانند خوردن مردار و خون و گوشت خوک است مگر تربت آن حضرت به قصد استشفاء که خداوند شفای هر دردی را در آن قرار داده با شرائطی ه در جای خود ذکر شده است. (18) 15- اگر کسی که با تسبیح تربت استغفار کند هفتاد برابر به او پاداش داده می‌شود. (19) 16- همراه داشتن آن خاک مطهر سبب امن از ترس است اگر به این نیت برداند (20) 17- مستحب است کام طفل را با آن خاک بردارند تا در امان باشد(21) 18- گذاشتن آن خاک در کالای تجارتی سبب برکت آن می‌شود.(22) 19- کربلا بقعه مبارکی است که در آن قرآن یاد شده چنانکه امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه 30 از سوره قصص فرمودند: منظور از [ شاطیء الواد الایمن ] که خداوند در قرآن فرموده «فرات» و منظور از [البقعه المبارکه ] همان « کربلا » می‌باشد.(23) 20- جمیع ملائکه این خاک مقدس را در آسمان بو کرده از آن تبرک جسته و بر قاتلان حضرت و پیروانشان لعنت فرستاده اند(23) ---------------------------------------------------------- 1- کامل الزیارات / 112 ب 38 ح 3 بحار الانوار 101/ 106 باب الحائر و فضله ح 1 2- کامل الریارات / 269 ب 88 ح 10 بحارالانوار: 101 / 109 ح 16 3- کامل الریارات / 267 ح 3 بحارالانوار: 101 / 106 ح 3 4- سفینه البحار:2 / 475 (ماده کربلا) 5- کامل الریارات /268 ح 4 بحارالانوار: 101 / 106 ح42 6- کامل الریارات / 270 ح 12 بحارالانوار: 101 / 116 ح 42 7- کامل الریارات / 273 ب 90 ح 2 بحارالانوار: 101 / 113 ح33 8- کامل الریارات / 273 ب 88 ح1 و 3 9- یابیع الحکمه:1/ 315 ب 3 10- یابیع الحکمه 1/ 317 ح 9 11- بحارالانوار 101 / 118 باب التربه الحسین علیه السلام 12- کامل الزیارات / 268 ب 101 / 108 13- دار السلام: 2/ 148 کلمه طیبه 14- بحارالانوار 101 / 134ح 67 مکارم الاخلاق / 281 ب 10ف 2 15- بحارالانوار 101 / 133 و 136 تهذیب: 6/ 76 16- بحارالانوار 101 / 135 وسائل: 5 / 366 ب 16 17- من لا یحضره الفقیه: 1/ 174 باب ما یسجد عیله (ب 40) 18- من لا یحضره الفقیه: 1/ 174 باب ما یسجد عیله (ب 40) 19- بحارالانوار 101 / 130 و 118 کامل الزیارات / 285 ب 95 20- بحارالانوار: 101 /136 21- بحارالانوار: 101 / 118 و 126 امالی طوسی: 1/ 325 22- کامل الزیارات / 278 ب 92 ح 2 بحارالانوار: 101 / 124 23- کامل الزیارات / 278 ح 3 بحارالانوار: 101 / 125 24- تهذیب: 6/ 38 ح 24 کامل الزیارات / 48 ب 13 ح 11 25- کامل الزیارات / 67 ب 21 ح 3 و بحارالانوار 45/ 221
