دیکِنز _ کارْلایْل _ براوْن_ جمْس _ بوید _ ایروینگ _ ماساریک _ دو کبری _ ماربین _ جرج جرداق _ بارا _ گیبون _ نیکِلْسون _ سایکسْ _ توندون

  چارْلز دیکنْز (نویسنده معروف انگلیسی): اگر منظور امام حسین(ع) جنگ در راه خواسته های دنیایی بود، من نمی فهمیدم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می نماید که او فقط به خاطر اسلام، فداکاری خویش را انجام داد.

  توماس کارْلایْل (فیلسوف و مورخ انگلیسی) : بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم، این است که حسین(ع) و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوّق عددی در جایی که حق با باطل روبرو می شود و پیروزی حسین(ع) با وجود اقلّیتی که داشت، باعث شگفتی من است.

  ادوارد براوْن (مستشرق معروف انگلیسی) : آیا قلبی پیدا می شود که وقتی دربارهء کربلا سخن می شنود، آغشته با حزن و الم نگردد؟ حتّی غیر مسلمانان نیز نمی توانند پاکی روحی را که در این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت انکار کنند.

 فِرْدریک جمس : درس امام حسین(ع) و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا اصول ابدی و ترحّم و محبّت وجود دارد که تغییر ناپذیرند و همچنین می رساند که هر گاه کسی برای این صفات مقاومت کند و بشر در راه آن پافشاری نماید، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.

 ل. م.بوید : در طیّ قرون، افراد بشر همیشه جرأت و پردلی و عظمت روح، بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشته اند و در همین هاست که آزادی و عدالت هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی شود. این بود شهامت و این بود عظمت امام حسین(ع). و من مسرورم که با کسانی که این فداکاری عظیم را از جان و دل ثنا می گویند شرکت کرده ام، هرچند که 1300 سال از تاریخ آن گذشته است.

  واشنگتن ایروینگ (مورخ مشهور آمریکایی) : برای امام حسین(ع) ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن ارادهء یزید نجات بخشد، لیکن مسئولیت پیشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمی دادکه او یزید را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودی خود را برای قبول هر ناراحتی و فشاری به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیّه آماده ساخت. در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در ریگ های تفتیدهء عربستان*، روح حسین(ع) فناناپذیر است.

ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شهسوار من، ای حسین(ع)!                                                            

 * البتّه امام حسین(ع) در صحرای کربلا شهید شد، نه در ریگزارهای عربستان!

  توماس ماساریک : گر چه کشیشان ما هم از ذکر مصائب مسیح مردم را متأثر می سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین(ع) یافت می شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین(ع) مانند پرکاهی است در مقابل یک کوه عظیم پیکر.

  موریس دو کبری : در مجالس عزاداری حسین(ع) گفته می شود که حسین(ع)، برای حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگی مقام و مرتبهء اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زیر بار استعمار و ماجراجویی یزید نرفت. پس بیایی ما هم شیوهء او را سرمشق قرار داده، از زیردستی استعمارگران خلاصی یابیم و مرگ با عزّت رابر زندگی با ذلّت ترجیح دهیم.

  ماربین آلمانی (خاورشناس) : حسین(ع) با قربانی کردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیّت خود، به دنیا درس فداکاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلندآوازه ساخت. این سرباز رشید عالم اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست و بنای ستم هر چه ظاهراً عظیم و استوار باشد، در برابر حقّ و حقیقت چون پرکاهی بر باد خواهد رفت. 

  جُرج جُرداق (دانشمند و ادیب مسیحی) : وقتی یزید مردم را تشویق به قتل حسین(ع)  و مأمور به خونریزی می کردف آنها می گفتند: "چه مبلغ می دهی؟" امّا انصار حسین(ع) به او می گفتند" ما با تو هستیم. اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم.

  آنطون بارا (مسیحی) : اگر حسین از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری بر پا می نمودیم و مردم را با نام حسین(ع) به مسیحیّت فرا می خواندیم.

  گیبون (مورخ انگلیسی) : با آنکه مدّتی از واقعه گربلا گذسته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نیستیم، مع ذلک مشقّات و مشکلاتی که حضرت حسین(ع) تحمّل کرده، احساسات سنگین دل ترین خواننده را برمی انگیزد، چندانکه یک نوع عطوفت و مهربانی نسبت به آن حضرت در خود می یابد.

 نیکِلْسون (خاورشناس معروف) : بنی امیّه، سرکش و مستبد بودند، قوانین اسلامی را نادیده انگاشتند و مسلمین را خوار نمودند ... و چون تاریخ را بررسی کنیم، گوید: دین بر ضدّ فرمانفرمایی تشریفاتی قیام کرد و حکومت دینی در مقابل امپراطوری ایستادگی نمود. بنابراین، تاریخ از روی انصاف حکم می کند که خون حسین(ع) به گردن بنی امیّه است.

  سر پرسی سایکسْ (خاورشناس انگلیسی) : حقیقتاً آن شجاعت و دلاوری که این عدّهء قلیل از خود بروز دادند، به درجه ای بوده است که در تمام این قرون متمادی هر کسی که آن را شنید، بی اختیار زبان به تحسین و آفرین گشود. این یک مشت مردم دلیر غیرتمند، مانند مدافعان ترموپیل، نامی بلند غیرقابل زوال برای خود تا ابد باقی گذاشتند.

  تاملاس توندون (هندو، رئیس سابق کنگره ملّی هندوستان) : این فداکاری های عالی از قبیل شهادت امام حسین(ع) سطح فکر بشریت را ارتقا بخشیده است و خاطرهء آن شایسته است همیشه باقی بماند.

پرسش:

آیا زنجیر زنی در عزای امام حسین(ع) در حدی که بدن را زخمی یا کبود کند درست است؟ اگر جایز نیست پس چرا اویس قرنی در فراق پیامبر(ص) دندانش را کشید؟

پاسخ:

بر طبق نظر همه مراجع بزرگوار شیعه اگر زنجیر زنی در عزای امام حسین(ع) به نحو متعارف باشد و موجب وهن مذهب در بین مردم نشود یا باعث ضرر بدنی قابل توجهی نشود اشکال ندارد. [1] اما در صحت این مطلب (دندان کشیدن اویس قرنی ) باید دقت و تحقیق جدی بشود. ولی دندان کشیدن اویس قرنی به فرض صحت، نمی تواند دلیل بر حکمی باشد چون اویس با مقام شامخی که دارد معصوم تلقی نمی شود و عمل او حجت نیست.  [1]امام خمینی ره استفتائات ،ج3،سوالات 34و37،خامنه ای ،اجوبه الاسفتائات ،س1441، تبریزی،استفتائات،س2003و2012، مکارم، استفتائات،ج1،س574،فاضل،جامع المسائل ، ج1، س2162و2166و2173، صافی جامع الاحکام ،ج2،س1594.

منبع: پایگاه حوزه39933993

منبع : دفتر نهاد مقام معظم رهبری ـ دانشگاه کاشان

قیامت بی حسین غوغا ندارد"شفاعت بی حسین معنا ندارد"حسینی باش که در محشر نگویند"چرا پرونده ات امضاء ندارد

--------------------------------

آبروی حسین به کهکشان می ارزد ، یک موی حسین بر دو جهان می ارزد ، گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست ، گفتا که حسین بیش از آن می ارزد

--------------------------------

ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد . فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میکنم

--------------------------------

ای وجودت عشق را معنای حسین عالمی یک قطره تو دریا حسین فرا رسیدن ماه محرم را به تمامی مسلمانان جهان تسلیت می گم

-------------------------------

پرسیدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟ آهی کشیدوگفت:که ماه محرم است.گفتم: که چیست محرم؟باناله گفت:ماه عزای اشرف اولادآدم است

--------------------------------

السلام علیکم یااباصالح المهدى (عج)السلام علیک یاامین الله فى ارض وحجته على عباده(یاصاحب الزمان آجرک الله)ماه محرم بر شما وعاشقان حسین تسلیت عرض مینمایم)
--------------------------------

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

--------------------------------
محرم آمد و ماه عزا شد

مه جانبازی خون خدا شد

جوانمردان عالم را بگویید

دوباره شور عاشوار به پا شد

--------------------------------
حسین میا به کوفه ، کوفه وفا ندارد ...

ای به دل بسته ، قدری آهسته

کن مدارا با ، زینب خسته ...

یا حسین مظلوم ...

--------------------------------
یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن

تموم حاجتا رو همه از می گیرن

بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه

شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عط مُشکه

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه

سینه زن حسینه ، یل ام البنینه ...

--------------------------------
دوست دارم هر چی دارم بدم به راه تو حسین

تا که سینه خیز بیام میون بین الحرمین

--------------------------------
السلام ای وادی کرببلا

السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن

السلام ای کشته های بی کفن

--------------------------------
کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم

در رکاب تو فدایی می شدیم

السلام علیک یا ابا عبدالله ...

--------------------------------
کربلا لبریز عطر یاس شد. . . .نوبت جانبازی عباس شد

--------------------------------

دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود

دلها همه آماده ی پرواز شود

با بوی محرم الحرام تو حسین

ایام عزا و غصه آغاز شود

--------------------------------
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز

دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند

ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین

بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند

------------------------------
دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم

بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه کنم

--------------------------------

گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست . . . علم فاطمه دست قلم عباس است.

--------------------------------
پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است ؟

آهی کشید و گفت ماه محرم است...

-------------------------------
باز محرم رسید، ماه عزای حسین

سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین

کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه

تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین

-------------------------------

فرشته‌ها از امشب صبوی غم می‌نوشن

دوباره اهل جنت پیرهن سیاه می‌پوشن

--------------------------------
با آب طلا نام حسین قاب کنید

با نام حسین یادی از آب کنید

خواهید مه سربلند و جاوید شوید

تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید

فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

-----------------------------
باز محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست

آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست

قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست

محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است

--------------------------------
هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله ، این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله . حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد . التماس دعا

--------------------------------
نام من سرباز کوی عترت است ، دوره آموزشی ام هیئت است . پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار ، سر درش عکس علی با ذوالفقار . ارتش حیــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازی پی هر فرصتم . نقش سردوشی من یا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است ، زینب آن را دوخته پس مشکی است . اسـم رمز حمله ام یاس علــی ، افسر مافوقم عباس علی (ع)

--------------------------------

عالم همه محو گل رخسار حسین است ، ذرات جهان درعجب از کار حسین است . دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش ، یعنی که خدای تو عزادار حسین است

 --------------------------
عالم همه قطره و دریاست حسین ، خوبان همه بنده و مولاست حسین ، ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش ، از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین

ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد ،

بر دل فاطمه داغ عالم شد .

فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میکنم

 ای وجودت عشق را معنای حسین

عالمی یک قطره تو دریا حسین

فرا رسیدن ماه محرم را به تمامی مسلمانان جهان تسلیت می گم

 پرسیدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟

 آهی کشیدوگفت:که ماه محرم است.گفتم: که چیست محرم؟

باناله گفت:ماه عزای اشرف اولادآدم است

 السلام علیکم یااباصالح المهدى (عج)

السلام علیک یاامین الله فى ارض وحجته على عباده

(یاصاحب الزمان آجرک الله)

ماه محرم بر شما وعاشقان حسین تسلیت عرض مینمایم)

 اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

 محرم آمد و ماه عزا شد
مه جانبازی خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگویید
دوباره شور عاشوار به پا شد

در میان پرسش هایی که نسبت به رخداد عاشورای حسینی بیشتر به ذهن می رسد این است که چرا و چگونه این حادثه رخ داد.
به راستی چه پیش آمد و چه عواملی باعث شد تا مردم مدعی مسلمانی، امام حسین (ع)، نوه معصوم و مظلوم‌ترین پیامبران (صلی الله علیه و آله ) را بکشند و هیچگونه اعتراض و تظاهراتی علیه این جنایت نشود و حتی در کوفه و شام جشن بگیرند.

هنوز چند دهه بیشتر از نهضت پیروز پیامبر (صلی الله علیه و آله ) نگذشته بود، هنوز 20 سال بیشتر از شهادت پدرش امیرمومنان و برادرش امام حسن(ع) نمی گذشت، هنوز آن‌همه سفارش ها و محبت های پیامبر (صلی الله علیه و آله ) نسبت به امام حسین علیه السلام  از دل و دیده ها زدوده نشده بود، چراجامعه  یکباره عوض شد و فرزند فاطمه زهرا (س)، پاره تن پیامبر (صلی الله علیه و آله ) و برترین زنان عالم را با لب تشنه در صحرای نینوا در نهایت قساوت و بیرحمی سرش را بریدند و یاران و فرزندانش را (حتی کودک شیر خوارش را با تیر سه شعبه به‌جای آب) شهید کردند، خیمه ها را آتش زدند و زنان و بازماندگان او را اسیر نمودند و همراه سرهای شهدا به کوفه و شام نزد خلیفه به اصطلاح اسلامی زمان فرستادند؟!

وقتی حادثه تاریخی را از این زاویه بنگریم یعنی از نقل تاریخ به عنوان یک رخداد تاریخی و تاریخ نقلی فراتر رویم (و از پرداختن به شکل و ظاهر حادثه بیرون بیائیم) و وارد فلسفه تاریخ شویم تا قوانین و سنت‌های حاکم بر جامعه و حوادث را کشف کنیم و عواملی که باعث به‌وقوع پیوستن چنین فاجعه ای شده بیابیم اینجاست که تاریخ دیروز آینه زندگی امروز و فردایمان می گردد و تاریخ نه یک قصه خشک که سراسر کلاس درس و عبرت و پند آموز می شود و عاشورا یک فرهنگ و چشمه ساری الهام بخش و پرپیام و پویا و سازنده در بستر زمان خواهد شد و کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا را تداعی و ترجمان گشته، مبارزه و ستیز حق و باطل را و رسالت مسلمانان و شیعه حسین بودن را تکلیف می کند.

در جواب این سوال قرآن کریم یک پاسخ کلی می دهد و می فرماید: "فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوه و اتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیا؛ از پی آنها کسانی جانشین شدند که نماز را ضایع کردند و شهوات و هواهای نفسانی را پیروی نمودند که به زودی سزای گمراهی را خواهند دید، یعنی افراد و حاکمانی جانشین گذشتگان شدند که به جای خدا و آرمانخواهی الهی در عقیده و عمل، نماز (نماد عبودیت و عالیترین شکل ارتباط انسان با خدا و اطاعت از دستورات او) را ضایع کردند (نه آنکه به ظاهر نماز نمی خواندند بلکه شرایط و رسالت و پیام های انسان ساز نماز را رعایت نمی کردند و ایمان واقعی نداشتند) و همچنین ارزش‌ها و روابط صحیح و سالم اجتماعی را در هم ریختند و دنبال تمایلات نفسانی و هوس های فردی و حزبی و فساد اخلاقی و اجتماعی رفتند در نتیجه گرفتار گمراهی و تباهی سقوط شدند که این نیز یک سنت و قانون قرآنی است و حتمی که وقتی ملتی و جامعه ای تغییر عقیده و عمل دهند شرایط و مسائل آن جامعه عوض می شود

"ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما به انفسهم"

و این تغییر را در زمان امام حسین علیه السلام و حادثه عاشورا به وضوح شاهدیم که در اینجا به اختصار برخی علل و عوامل آن را مرور می کنیم.

1-    جهل جامعه نسبت به امام، اسلام و زمان به ویژه مسلمانان که در نتیجه کشورگشایی ها تازه  به اسلام گرویده بودند و همچنین مسلمانانی که 40 سال تحت تاثیر تبلیغات سوء معاویه قرار داشتند و آنها که از مرکزیت اسلام و معارف نبوی و اهل بیتش دور بودند، به‌علاوه اکثر صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله ) و مهاجر و انصار از دنیا رفته بودند.

البته در ناآگاهی و محرومیت فکری و فرهنگی نگهداشتن مردم از شیوه های رایج استعمارگران و حاکمان سلطه است. با آنکه اسلام دین علم و آگاهی است و تحصیل دانش را برهمگان فرض نموده و پیامبر (صلی الله علیه و آله ) فرمود خیر الدنیا و الاخره مع العلم و شر الدنیا و الاخره مع الجهل ... و لذا امام حسین علیه السلام در هر فرصتی آگاهی می داد، مخصوصا نخبگان را در جریان شرایط حاکم و جامعه قرار می داد. برای بزرگان بصره و کوفه و بنی هاشم نامه فرستاد و متذکر شد: فان السنه قد امیت و ان البدعه قد احییت ... به حقیقت سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله ) منزوی و از بین رفته و بدعت ظاهر گشته. اگر سخنم را بشنوید  و اطاعتم کنید شما را به سعادت هدایت می‌کنم3 و جمعی از بزرگان را در منا دور از چشم ماموران بنی امیه جمع می‌کرد و مخفیانه مسائل را با آنان در میان می گذارد و توصیه می کند که حرف مرا بشنوید و رازدار باشید و به شهرها و قبایل خود بازگردید و آنچه را می دانید به افراد راز‌دار بگویید:" فانی اخاف ان یندرس هذا الحق و یذهب"؛ چرا که می ترسم حق به طور کلی مندرس و منزوی شود و مردم ندانند حق و اسلام و ارزش‌های راستین چه بوده است4 همچنین که رسماً اعلام کرد "الا ترون الحق لایعمل به و الباطل لا یتناهی عنه5"  و " علی الاسلام السلام  اذا بلیت الامه براع مثل یزید باید برای اسلام فاتحه خواند و مرگ اسلام فرا رسد با حاکمیت سرپرستانی چون یزید6 و نیز نابهنگام از مکه بیرون آمد دروقتی که همه آماده مناسک حج می شوند تا خفتگان بیدار شوند و در خطبه ای خط الموت علی ولد آدم .... فانی راحل .... و تکلیف همه را مشخص می کند که هر کس حاضر است خون پاک قلبش را در راه ما که راه خداست به بخشد و آماده دیدار پروردگار شود با ما حرکت کند و من فردا رهسپارم 7 و با بزرگانی چون فرزدق ابن عباس محمد بن حنفیه و ... ملاقات و پرده از توطئه های ضد اسلام رژیم برداشت و همه را آگاه کرد.

2-    دنیا گرایی و دلبستگی به رفاه و متاع دنیا پیروی هواهای نفسانی و دوری از آموزه های دینی همانند زهد و ساده زیستی و قناعت و ترک طمع، فرهنگ تجملگرایی و دنیا پرستی معاویه خلیفه و درباریان حکومتش برجامعه سایه افکنده و چشم و گوش ها به حق بی توجه شد چرا که "حب الشی یعمی و یعصم" عشق و محبت به چیزی آدمی را کور و کر می کند و از طرفی" الناس علی دین ملوکهم" مردم بر دین و روش حاکمانشان حرک می کنند. شما عمربن سعد را می بینید وقتی عبیدالله زبن زیاد  برای رسیدن به فرمانداری سرزمین ری جنگ با امام حسین علیه السلام (ع) را به او پیشنهاد  می کند می گوید اترک ملک الری و الری منیتی؛ مدت‌هاست آرزوی حکومت ری را دارم چگونه دست از آن بردارم و همچنین لشکر شام و کوفه برای رسیدن به غنایم و جایزه در کشتن آنحضرت از یکدیگر سبقت می گرفتند و بعد از به شهادت رساندن امام حسین علیه السلام خیمه هایش را غارت، حتی گوشواره از گوش کودکان و انگشتر از  دست بریده آنحضرت درآوردند و به عبیدالله حاکم کوفه می گفتند به ما درهم و دینار بیشتر بده که بدن حسین را از زیر سم اسبان کوبیدیم.  این واقعیت را در کلام اباعبدالله الحسین مشاهده می کنیم: الناس عبیدالدنیا و الدین لعق علی السنتهم8مردم تغییر کرده بردگان دنیا و دنیا پرست شده اند و دین آنها ظاهری و زبانی است و تا آنجا که دین در خدمت مادیات و رسیدنشان به متاع دنیا باشد می خواهند و گاه آزمونها دینداران بسیار اندکند. آری وقتی رفاه طلبی و دنیاخواهی بجای خدا خواهی و حق گرایی آمد آدمی برای رسیدن به ثروت و شهوت و ریاست دست به‌هرجنایتی می زند و هر ذلتی را هم می پذیرد. در نقطه مقابل امام حسین علیه السلام می فرماید: ما برای حفظ ارزش‌ها و هدایت امت و نجات انسان‌ها بپاخاسته‌ایم. اللهم انک تعلم انه ما کان منا لم یکن تنافسا فی سلطان و لا التماسا من فضول الحطام و لکن لنری المعالم فی دینک و نظهر الاصلاح فی بلادک و مامن المظلومون من عبادک ... خدایا تو می‌دانی این تلاش ها که انجام دادیم برای رسیدن به حکومت و فرمانروایی و مال بی ارزش دنیا نبود بلکه برای نمایاندن نشانه ها و معارف دین تو و اصلاحات در سرزمین‌هایت بوده تا بندگان ستمدیده تو به امنیت و آسایش رسند و به فرایض و سنن و احکام تو عمل شود و شما ای مردم، اگر ما را در این راه و هدف مقدس یاری نکنید و با  ما به انصاف رفتار ننمائید ستمگران برشما سلطه بیشتر یابند و می کوشند تا نور پیامبر را (صلی الله علیه و آله ) خاموش کنند .... 9

3-    ترس از مرگ از آنجا که توده مسلمان آن روزگار روحیه شهادت طلبی را از دست داده بودند و با دلبستگی به دنیای زود گذر از مرگ می ترسیدند امام حسین علیه السلام این ضعف روانی و ایمانی را خاطر نشان نموده و به نخبگان گرد آمده در مکه می فرماید فلا مالا بذلتموه و لا نفسا خاطرتم بها الذی خلقها و لا عشیره عادتیموه؛ شما از موقعیت خود در راه حفظ اسلام تلاش نکردید  نه مالی در راه خدا و مبارزه با باطل صرف کردید و نه جانتان را  برای خالق جان‌ها به خطر انداختید و نه با قبیله و خویشان منحرفتان درافتادید. 10  مسلمان واقعی به آخرت و رضای خدا می اندیشد نه نفس فریبگر و دنیای گذرا، لذا از مرگ و شهادت در راه حق هراسی ندارد که این آموزه قرآن و عترت است. مرگ اگر مرد است گو نزد من آی  تا درآغوشش بگیرم تنگ تنگ و از این رهگذر است که امام علی می فرماید والله لابن ابیطالب انس بالموت من الطفل بشدی امه؛ به‌خدا سوگند انس و اشتیاق علی به مرگ بیش از انس کودک به پستان مادرش می باشد11و وقتی شمشیر شهادت به سرش فرود می آید فریاد می زند "فزت و رب الکعبه" و امام حسین علیه السلام می فرماید: موت فی عز خیر من حیاه فی ذل12 الموت اولی من رکوب العار؛ مرگ بدتر از پذیرش ننگ و عار است. هیهات منا الذله13فقتل امرء بالسیف فی الله افضل؛ به‌راستی کشته شدن با شمشیر و جهاد در راه به‌خدا برتر از ماندن و مردن است. و نه تنها شعارش  انی لا اری الموت الاسعاده و همچنین ان کان دین محمد لم یستقم الابقتلی فیاسوف خذینی بود بلکه اصحابش شیران شجاعی بودند که امام حسین علیه السلام به زینب در شب عاشورا فرمود:  اما والله لقد نهرتهم و بلوتهم یستانسون بالمنیه دونی استیناس الطفل بلبن امه؛ خواهرم، به‌خدا قسم من ایشان را آزمودم و بارها از خود راندم. گفتم بروید اینجا نمانید. بنی امیه می خواهند خون مرا بریزند ولی دیدم آنان مرگ در حضور مرا بیش از انس کودک به شیر مادرش دوست دارند14، حتی کودک 13 ساله تربیت شده حسین می گوید مرگ و شهادت در نظرم احلی من العسل از عسل شیرین تر است و در روز عاشورا اصحاب برای رفتن به میدان جانبازی از یکدیگر سبقت می گرفتند و حسین به آنان می فرمود صبرا بنی الکرام15 آری قیام عاشورا نه تنها این ترس را در جامعه آنروز شکست بلکه به تمام آزادگان جهان درس عزت و استقامت و ایثار آموخت

4-    تبلیغات بعد از ارتحال پیامبر (صلی الله علیه و آله ) بنیانگذار مکتب الهی اسلام جریان نفاق وارد میدان شد و حزب اموی به رهبری ابوسفیان که تا سال هشتم هجری در برابر پیامبر (صلی الله علیه و آله ) ایستاد و برضد اسلام مبارزه می کرد با فتح مکه به ظاهر تسلیم پیامبر (صلی الله علیه و آله ) و قدرت اسلام شد. در جلسه ای به بنی امیه اعلام کرد:تلقفوها تلقف الکره فوالذی یحلف به ابوسفیان ما من جنته و لا من نار.... بکوشید گوی خلافت را بربائید و در حکومت راه پیدا کنید و در بنی امیه نگه دارید که سوگند با آنچه ابوسفیان قسم می خورد (بت ها) بهشت و دوزخ و آخرت و قیامت در کار نیست و به دنبال تغییر مسیر ولایت و امامت و به فراموشی سپردن جانشینی علی (ع) در غدیر خم با توطئه سقیفه سازان بنی امیه برای نفوذ در دستگاه حکومت فرصت را مناسب دیده و معاویه به حاکمیت منطقه شام رسید و برای منزوی نمودن امام علی (ع) و خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله ) با تبلیغات سوء گسترده و انواع تهمت ها به ترور شخصیت حضرت علی (ع) پرداختند تا جایی که به آنحضرت درخطبه های نماز جمعه و قنوت نمازها بدگویی و لعن می فرستادند16و حتی او را متهم به شرک و قتل عثمان نمودند و خود را خونخواه عثمان و خال المومنین و کاتب وحی و صلح طلب معرفی کردند و معاویه با استفاده از برخی شعرای معروف مانند اخفل نصرانی گویندگان و محدثان و قاریان درباری و دنیا و دادن پول و سکه و طلا آنها را می خرید، به‌طوریکه ابوهریره را وادار کرد تا آیه شریفه و من الناس من یشری نفسه ابتغا مرضاته را درباره ابن ملجم جعل کند. معاویه آنگونه فضائل علی(ع)  را ممنوع و تفسیر قرآن را تحریف کرد و وقتی‌که آنحضرت در مسجد کوفه در محراب عبادت و در حال نماز به شهادت رسید عده ای در شام گفتند مگر علی نماز می خواند؟! و معاویه می گفت خداوند به نفع من حکم کرد که من کشته نشدم ولی حضرت علی به دست خوارج نهروان کشته شد و من برای حکومت باقی ماندم و یزید شارب الخمر و قمارباز و جنایتکار 17هم وقتی حکومت را در دست گرفت و امام حسین علیه السلام سیدالشباب اهل الجنه و امام معصوم خاتم را به شهادت رسانید می گفت حسین ... وحدت ملی را شکسته و برخلیفه خروج کرده و از دین جدش بیرون رفته و با شمشیر جدش کشته شده است وبه زینب کبری گفت دیدی خدا با برادرت چه کرد و ما را پیروز نمود و او از دین پدر و برادرت بیرون رفته  بود و بالاتز اینکه  عمربن سعد با تکبیر فرمان حمله به حسین را صادر و می‌کند و می گوید ای لشکر خدا، سوار شوید که بهشت بشارت باد بر شما و این روش سیاستمداران ستمگر بوده و هست که با تبلیغات و رسانه های خبری افکار توده مردم را تغییر می‌دهند و فرهنگ جامعه را به نفع اهداف سلطه طلبانه خود منحرف می کنند حتی با ابزار دین حقیقت دین و اسلام را به قتلگاه می برند.

5-    تهدید و ارعاب یزید هم مانند پدرش معاویه که با سیاست تهدید و ترور وتبعید و شکنجه مخالفان  و با ایجاد جنگ صفین و همچنین ترور یاران علی(ع) همانند حجربن عدی ها، رشیدها و  با ایجاد جنگ روانی و ترساندن مردم توسط جاسوسان و رسانه های خبری و تهدید مردم کوفه با دادن فرمانداری آنجا به مردی خشن و جنایتکار مانند عبیدالله بن زیاد و شایع کردن اینکه لشکر مجهز و مسلح شام می آید و همه را در هم می کوبد و برقراری حکومت نظامی در کوفه و به شهادت رساندن مسلم بن عقیل و هانی بن عروه و میثم تمار و عبدالله یقطر و ... با استفاده از روحیه تعصب قبیله ای و اینکه افراد تابع تصمیم رئیس قبیله اند سران قبایل را تهدید و ساکت کرد و بسیاری از بزرگان کوفه و شیعیان  را زندانی و هواداران مسلم بن عقیل (نماینده امام حسین(ع) در کوفه) را پراکند.

6-    تطمیع زورمداران حاکم همانند یزید با فرستادن پول و سکه های طلا و هدایای زیاد و وعده های ریاست و  مقام  نخبگان و نیروهای تأثیرگذار جامعه را می خرند حتی شریح قاضی را با آن همه سوابق 60 ساله قضایی را واداشته تا حکم قتل پسر بی گناه پیامبر (صلی الله علیه و آله ) خدا را صادر کند و یا عمربن سعد چهره مشهور و ظاهر الصلاح را فرمانده لشکر برای جنگ با امام حسین علیه السلام قرار دهد تا مردم را آسان‌تر بفریبد و برای جنگ با آن حضرت آماده شوند البته در این میان سکوت عالمان و آگاهان ضعیف الایمان و اهل تساهل و تسامح و مرعوب دستگاه بنی امیه یا دنیاپرست و روشنفکران نان به نرخ روز خور را نمی توان در شکل گیری جنایت قدرت حاکم نادیده گرفت چرا که نه تنها امر به معروف و نهی از منکر نکردند و  علیه  ستمگر حاکم فریاد نزدند بلکه با سکوتشان تمام زشتی‌ها و جنایات یزید را تایید نمودند و به او جرأت دادند که به مدینه حمله کند و آن کشتار، غارت و تجاوز جنایت بار را انجام دهد و بعد هم به مکه یورش برد. آری اگر عالمان دنیا طلب و خواص ناصالح و فرهیختگان بی ایمان بپا می خاستند و توده های مردم را بیدار و هوشیار می کردند و به فرموده علی(ع) و ما اخذ الله من العلماء الا یقارو علی کظه ظالم و لا سغب مظلوم و اگر نبود عهد و پیمان خدا از علما که بر شکم بارگی ستمگران و گرسنگی مظلومان سکوت نکنند18، عمل می‌کردند. همانگونه که امام خمینی قیام کرد و در برابر استبداد داخلی و استعمار خارجی ایستاد. کربلا چهره دیگری داشت و آنهمه مظلومیت  بر حسین بن علی تحمیل نمی شد و در طول تاریخ پیروان او و عاشورائیان مورد ظلم و ستم قرار نمی گرفتند و امروز اگر کربلا کتاب عبرت و درس زندگی مان نباشد مغلوب و منزوی خواهیم شد و تاریخ تکرار خواهد شد!

پی‌نوشت:

1- مریم آیه 59

2- رعد آیه 11

3- موسوعه کلمات الحسین ص 316 تاریخ طبری 3/280

4- بحارالانوار 44 باب 21 روایه 16

5- لهوف 79

6- همان 99 بحار الانوار 236/44

7- همان 26 بحار الانوار 366/44

8- بحار الانوار 183/44 موسوعه کلمات الحسینی ص 373

9-همان 79/100 تحف العقول 168

10- تحف العقول 237 بحارالانوار 79/100

11- نهج البلاغه خطبه 5

12- بحارالانوار 191/44

13- لهوف 22

14- مقتل الحسین ص 262

15-بحارالانوار 154/6

16-الغدیر 101/2 شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید 44/11

17- کامل ابن اثیر 487/3

18- نهج البلاغه خطبه 3

منبع :سایت عصررهایی

امروزه مسلمانان به علت دوری از قرآن وتعالیم آن،از قافله ی تمدن بشری عقب افتاده اند و با وجودی که دارای جمعیتی بیش ازیک میلیارد می باشند، خود باخته اند و از تفرقه میان خود به شدت رنج میبرند، دشمنانشان بر آنان مسلط شده اند و در عمل به جای پیروی از دستوراتقرآن، از اوامر قدرتهای بزرگ که دشمن دین و قرآن آنها می باشند، پیروی مینمایند و این در حالی است که پیروی از دستورات قرآن آنان را از این ذلتنجات خواهد داد و شکوه وعظمت گذشته را به آنها باز خواهد گرداند. پشت کردنبه قرآن در این دنیا برای مسلمانان، ذلت و خواری را برای آنها به بارآورده است و در روز آخرت نیز شکایت پیامبر از آنها را به دنبال خواهدداشت، در آن روز که امت محمد (ص) از زبان پیامبرشان این شکایت را می شنوندکه پروردگارا قوم من این قرآن را از خود راندند.(فرقان/30) امروزه به رغمتبلیغات وسیعی که در کشورهای غربی علیه اسلام و مسلمانان وجود دارد، روزبه روز به تعداد کسانی که با تحقیق درباره ی قرآن به دین اسلام می گروند،افزوده می شود.

این افراد با توجه به حقایق و تعالیم شگفت انگیزقرآن و بدون توجه به زندگی مسلمانان امروزی به حقانیت دین اسلام پی میبرند و جالب این که عده ای از آنها بعد از پذیرش دین اسلام اعلام می کنندکه مسلمانان خود از تعالیم قرآن و اسلام فاصله گرفته اند و خدا را شکرگذارند که قبل از آشنایی با مسلمانان، با قرآن و حقیقت اسلام آشنا شدهاند. مطالعه و بررسی قرآن با انصاف و بدون تعصب باعث شده است که بسیاری ازمحققین غربی به حقانیت قرآن ایمان بیاورند و تعدادی از آنان نیز به دیناسلام مشرف شوند اما متأسفانه موج تبلیغات ضد اسلام در غرب و مشکلاتی کهبرای تبلیغ دین اسلام در این کشورها وجود دارد، باعث دوری عامه ی مردم ازمطالعه در مورد حقیقت قرآن و اسلام شده است و کتابهای محققین خود آنان نیزکه به اسلام گرویده اند و یا حد اقل حقایقی از آن را بیان نموده اند، درجامعه نفوذ وانتشار زیادی ندارد. اما باید مطمئن بود که خورشید همواره زیرابر نمی ماند و چراغ الهی هرگز خاموش نمی شود. توجه به قرآن و تحقیق درمورد آن از دوره ی رنسانس تا دوران معاصر مورد توجه ی تعدادی از دانشمندانغربی قرار گرفته است و آنان بعد از پی بردن به عظمت قرآن، نظرات جالبی رابیان نموده اند که بیان تعدادی از این نظرات خالی از لطف نیست :

1.گوته می گوید : اگرچه ما همواره از قرآن روی برمی گردانیم و در همان مرحلهی اول از آن اظهار تنفر می نماییم اما آن خیلی زود ما را به سوی خود جذبکرده و شگفت زده می نماید و در نهایت ما را وادار می کند که در مقابل آنسر تعظیم و احترام فرود آوریم. سبک و اسلوب قرآن و هماهنگی و توافق آن بامحتوا و هدفش محکم و استوار، بسیار عالی و باشکوه، با هیبت و سرسام آور ودارای رفعتی حقیقی و ابدی است. ازاین رو این کتاب در تمام زمانها، تأثیرینیرومند از خود به جای می گذارد.

2. ولتر می گوید : اگر تمام قرآنرا از اول تا آخر آن بخوانید، یک کلمه ی کودکانه در آن نخواهید یافت. قرآندرحقیقت مجموعه ای است از پندهای اخلاقی، دستورهای دینی، راز ونیاز بهدرگاه خداوند، تحذیر و تشویق جهانیان و شرح سرگذشت فرستادگان خدا.

3.توماس کارلایل می گوید : قرآن اساس تشریع برای هر زمان و مکان و سرچشمه یاحکام قضایی و قانون متبع در امور زندگی بوده و راه زندگی سعادتمندانه ایرا برای پیروان خود روشن می سازد. یکی از مزایای قرآن که دقت آن باعث دهشتو اعجاب من شده است، این است که در جمله هایی کوچک به بعضی از حقایق بزرگاشاره نموده است .

4. دکتر جرنیه ی فرانسوی علت مسلمان شدن خود رااینگونه بیان می کند : من تمام آیه های قرآن را که درزمینه ی علوم طبیعی وبهداشت و طب بودند، مطالعه نمودم و آنها را با دقیق ترین قوانین علومطبیعی و پیچیده ترین اصول ثابت شده ی علوم عقلی منطبق دیدم ویقین پیداکردم که هزار سال قبل جز خدا هیچ کسی بر روی زمین از آن قوانین و اصولآگاه نبوده است؛ پس به حقانیت و خدایی بودن چنین کتابی ایمان آوردم.

5. ریتو بنورث اعتراف می کند : علوم طبیعی و فلکی و فلسفه از قرآن اقتباس شده است و علما مدیون قرآن هستند.

6.جی مارگولیوت می گوید : اقرار می کنم که قرآن مهمترین موقعیت را در میانکتابهای مذهبی جهان به خود اختصاص داده است؛ گرچه قرآن در این طبقه یادبیاتی جوانترین اثر به حساب می آید اما تأثیر شگرفی را که بر عده یزیادی از مردم گذاشته است، همچنان به دیگران ارزانی می دارد. این کتاببرای اولین بار از افراد ناهمگون قبایل صحرایی در شبه جزیره ی عرب، امتیاز قهرمانان ساخت و آنان نیز به نوبه ی خود اقدام به ایجاد چنان سازمانهایوسیع سیاسی مذهبی در جهان اسلام نمودند که یکی از بزرگترین نیروهایی استکه اروپا و غرب برای آن حساب ویژه ای باز نموده اند.

7. موریسبوکایل می گوید : بررسی کامل عینی و بی طرفانه ی قرآن در پرتو دانش مدرن،ما را به درک توافق بین این دو (قرآن وعلم) رهنمون می سازد و نیز اینحقیقت را روشن می سازد که در زمان محمد، نه او و نه هیچ انسان دیگری نمیتوانسته است چنین مطالب شگفت انگیزی را که با علم امروز مطابقت می کند، بهرشته ی تحریر در آورد.

8. ماکسیم رودنسون،نویسنده ی مارکسیست میگوید : قرآن کتاب مقدسی است که عقلانیت جایگاه بسیار بزرگی را در آن اشغالنموده است. در این کتاب خداوند برای مردم همواره دلیل و برهان ارائه مینماید و در مناسبتهای متعدد برای انسان تکرار می کند که پیامبران همراهدلیل وبرهان مبعوث شده اند. به نظر می رسد عقل گرایی قرآنی همچون سنگ،سخت، مستحکم و اصلی بنیادی است.

9. جان دیون پورت می گوید : قرآنتا آن حد معجزه ی جاوید شناخته شده است که محمد (ص) آن را دلیل قوی و مؤیدرسالتش اعلام نمود و آشکارا فصیح ترین مردان آن روز عربستان را به مبارزهدعوت نمود تا یک سوره مانند قرآن بیاورند. قرآن مانند انجیل نیست که فقطبه عنوان میزان و شاخصی درباره ی عقاید دینی، عبادت و عمل پیروان ‎آنشناخته شده باشد بلکه دارای مکتب و روش سیاسی نیز هست. کلیه ی مسایل حیاتیو مالی با اجازه ی همین منبع و مصدر قانونگذاری حل می شود. در میان محسناتزیادی که قرآن به حق واجد آن است، دو نکته ی بسیار مهم وجود دارد یکی لحنتعظیم و تکریم هنگام ذکر نام خداوند و دیگری وجود نداشتن فکر، بیان و یاداستانی خلاف تقوا یا حاکی از سوء اخلاق و بی عفتی و عدم طهارت که آن رامعیوب و لکه دار نماید در صورتی که با کمال تأسف این نواقص در موارد بسیارزیادی در کتب یهود دیده می شوند .

10. ویل دورانت می گوید : درقرآن قانون و اخلاق یکی است. رفتار دینی در قرآن شامل رفتار دنیوی نیز هستو همه ی امور آن از جانب خداوند وحی شده است.

11. ادوارد گیسبون میگوید : قرآن دستور عمومی و قانون اساسی مسلمین است؛ دستوری است شاملمجموعه قوانین دینی، اجتماعی مدنی، تجاری، نظامی، قضایی،جنایی و جزایی.

12.هربرت جرج ولز می گوید : قرآن بهترین راهنمای یک عقیده ی قلبی یعنی توحیدو اخلاق فاضله است. شاید نیروی معنوی این کتاب منحصر به سادگی اوامر ونواهی آن باشد چنانکه گاهی یک کلمه ی آن چندین حقیقت را در بر می گیرد.قرآن کتاب علمی، دینی، اجتماعی، تربیتی، اخلاقی و تاریخی است. مقررات واحکام آن با اصول قوانین ومقررات دنیای امروزی هماهنگ و برای همیشه قابلپیروی و عمل است.

13. رود یویل کشیش فرانسوی می گوید : قرآن روحیقوی است که یک ملت فقیر و نادان را منقلب نمود و تمدن نیرومندی را که رونقکامل داشت، به وجود آورد ؛ تمدنی که بالهای خود را از سمت غرب تا اسپانیاو از سمت شرق به حدود هند و چین گسترش داد و در اندک زمانی امپراتوریبزرگی را تأسیس نمود. قرآن مقام والایی دارد. اروپا نباید فراموش کند کهمدیون این کتاب است؛ کتابی که آفتاب علم را در میان تاریکی قرون وسطی دراروپا جلوه گر ساخت.

14. پروفوسور هانری کربن (فیلسوف معاصرفرانسوی) : اگر اندیشه های محمد خرافی بود و یا اگر محمد پیامبر خدا نبودهیچگاه جرات نمی کرد حرفی از علم به میان آورد و بشر را به علم دعوت کند.

15.پروفوسور آرتور ج.آربری (دانشمند و خاورشناس انگلیسی) : هنگامی که بهپایان ترجمه قرآن رسیدم موضوعی (مربوط به زندگی ) مرا پریشان کرده بود،اما در طول ایام پریشانی، قرآن مرا چنان آرامشی بخشید و چنان حفظ کرد کهبرای همیشه رهین منتش شدم.

16. آلبرت انیشتین (متفکر و فیزیکدانفوق بزرگ جهان) : قرآن کتاب جبر یا هندسه یا حساب نیست بلکه مجموعه یقوانینی است که بشر را به راه راست هدایت می کند، راهی که بزرگترین فلاسفهاز تعریف آن عاجزند.

17. دکتر گوستاولوبون (مورخ بزرگ و مشهورفرانسوی) : قرآن که کتاب آسمانی مسلمین است، به تعالیم و دستورات مذهبیمنحصر نمی شود بلکه مشتمل است بر دستورات سیاسی و اجتماعی، خیرات، نیکی،مهمان نوازی، اعتدال در خواهش های نفسانی، وفای به عهد، اکرام به والدین،کمک کردن به بیوه و یتیم وسرپرستی آنان، نیکی کردن در مقابل بدی و... کهدر موارد متعددی به آن ها تاکید شده، و در آن تمام این صفات و خصلت هایپسندیده تعلیم داده شده است.

18. ج.م . رودویل (اسلام شناسانگلیسی) : قرآن مقام والایی دارد، زیرا نام خداوند و خالق جهان و ستایشاو را در میان ملل بت پرست نشر داد و آن را به همه کس اعلام کرد. اروپانباید فراموش کند که مدیون قرآن است. همان کتابی که آفتاب علم را در میانتاریکی قرون وسطا در اروپا جلوه گر ساخت.

19. ارنست رنان می گوید :اگر کسی خواسته باشد به کتابی که از آسمان نازل شده است ایمان بیاورد، آنکتاب فقط قرآن است زیرا کتب دیگر آسمانی امتیازات قرآن را ندارند.

20.لئون تولستوی (فیلسوف و نویسنده ی مشهور روسی) : هرکس بخواهد سادگی و بیپیرایه بودن اسلام را درک کند، باید قرآن را بخواند، در آنجا قوانین وتعلیماتی بر مبنای حقایق روشن و آشکار صادر و احکام آسان و ساده برای عمومبیان شده است.

نتیجه :بعد از خواندن مقالاتی از محققین و دانشمندان غربی در موردقرآن، دریافتمکه آنان بیش از بسیاری از مسلمانان امروزی به عظمت و شگفت انگیز بودن آنپی برده اند، عده ای که با انصاف و بدون اغراض سیاسی و فقط به منظور تحقیقو کشف حقیقت به بررسی قرآن پرداخته اند و بیشتر آنان عضو آکادمیهای بزرگعلمی غرب هستند، خود به اسلام گرویده اند و عده ای دیگر نتایج تحقیقات خودرا در اختیار کسانی گذاشته اند که از بیداری مسلمانان و توجه ی دوباره یآنان به قرآن در هراسند تا آنها بتوانند با کمک گرفتن از این تحقیقاتراههای جدیدتری را برای دور نگه داشتن مسلمانان از قرآن تجربه نمایند.